Aladdín

Allir ættu nú að þekkja eitt mesta meistaraverk Disney fyrr og síðar, Aladdín. Hún er ein af mörgum Disney myndum sem ég ólst upp við og ég hef séð hana nógu oft til að kunna hana nánast utanað. Myndin kom út árið 1992 svo ég var nú ekki nema eins árs þá en þrátt fyrir það var greyið spólunni gjörsamlega rústað í vídjótækinu í mörg, mörg ár. En fyrir þá sem hafa ekki séð meistaraverkið þá fjallar myndin um strákinn Aladdín sem er fátækur götustrákur og býr einn ásamt apanum sínum, Abú. Prinsessan, Jasmín, fær leið á að mega ekki að stíga fyrir utan hallarveggina og strýkur að heiman. Á götumarkaðnum hittir hún Aladdín og þá hefst ævintýrið. Jafar, ráðgjafi soldánsins, er að plotta yfirráð og notfærir sér Aladdín til að ná í lampa, sem andinn býr í, úr „töfrahellinum“. Ég held að það sé óþarfi að segja meira frá plottinu enda eiga allir að séð þessa mynd, ef ekki þá er best að skokka snöggvast út á vídjóleigu.

Myndin hefur allt sem einkennir góða Disney mynd (og allar gullaldarmyndir þeirra frá 90s): húmor sem höfðar til fólks á öllum aldri, catchy lög sem allir kunna að syngja með, eitursvalan vondakall og margt fleira sem mér dettur ekki í hug einmitt núna! Svo verð ég taka það fram að ég átti að sjálfsögðu íslensku talsetninguna sem mér finnst talsvert betri en sú enska. Þótt að Felix Bergsson tali inn á allar karlkynspersónur í teiknimyndum í dag þá er röddin hans alltaf Aladdín röddin fyrir mér. Laddi á líka þvílíkan leiksigur sem rödd andans, þvílíka yfirburðatalsetningu finnur maður í engri annarri teiknimynd. Enda hef ég lesið að Disney sjálfir hafi bent á íslensku talsetninguna fyrir andann sem fyrirmynd þegar önnur lönd voru að vinna í sinni talsetningu, t.d. Japan. Arnar Jónsson brillerar líka sem Jafar.

Hluti af góðu gengi myndarinnar er örugglega að þakka supervising animator myndarinnar, Glen Keane. Hann bjó til og hannaði Aladdín sjálfan og hefur skapað margar þekktustu persónur Disney mynda, t.d. dýrið úr Fríða og Dýrið, Ariel úr Litlu Hafmeyjunni, Pocahontas, Tarzan og m.a. Rapunzel úr Tangled (sem er geðveik, mæli mjög með henni). Allt sem maðurinn gerir er gull!

Ég veit ekki hvort ég eigi eitthvað eitt uppáhaldsatriði í myndinni en það eru nokkur sem standa upp úr. Ég dýrka atriðið þegar Jafar dulbýr sig sem hundgamall kall og hjálpar Aladdín að flýja úr dýflissu sem honum var fleygt í. Öll lögin eru líka í miklu uppáhaldi, sérstaklega „Þú átt engan betri vin en mig“. Fann meira að segja íslensku útgáfuna á youtube!



Þess má líka til gamans geta að myndin vann til Óskarsverðlauna fyrir besta lagið, A Whole New World.

Myndin er mjög stór hluti af æsku minni og ég er enn í dag að kvóta úr myndinni við vini mína og systkini mín (ég er alltaf að troða inn „ég trúi þessu ekki, að tapa fyrir teppi!“ eða „við erum allir með sverð!“) og ég held að ég muni aldrei eldast upp úr þessari mynd.

Kvikmyndagerð 2010-2011

Jæja ég settist niður til að skrifa nokkur orð um námskeiðið. Byrjum á að fara aðeins aftur í tímann. Ég valdi kvikmyndagerð sem val í 9. bekk í grunnskóla og svo bókmennta- og kvikmyndafræði í 10. bekk (sem hafði reyndar ekkert að gera með bókmenntir). Í kvikmyndagerð fóru allir tímarnir í að taka upp efni og klippa, allir fengu að gera það sem þeir vildu og útkoman mjög skrautleg. Í kvikmyndafræði horfðum við aftur á móti á myndir og töluðum í dágóðastund um þær eftirá. Til að tengja þetta nú saman við kvikmyndagerð hér í MR þá finnst mér sum atriði úr þessum valfögum geta bætt kvikmyndagerðina hér: 

• T.d. gefa þeim hópum sem er að taka upp/klippa frí í miðvikudagstímum. Þetta er að vísu ekki mikil breyting en það gæti hjálpað aðeins uppá tímaþröngina sem maður lendir alltaf í því það getur verið erfitt að smala saman hópum eftir skóla. Þegar miðvikudagstímarnir eru búnir er klukkan oftast að verða 5 og erfitt að byrja á einhverju áður en það er komið kvöld. Ef maður fengi frí þá væru allavega allir lausir á sama tíma og maður græðir liggur við heilan dag fyrir myndina. Þetta er ekki stór breyting en getur verið eitt af þessum litlu hlutum sem bæta. 
• Spjalla meira um myndir sem við horfum á á miðvikudögunum. Ég man mjög vel þegar það var spjallað t.d. um Donnie Darko og Mulholland Drive í grunnskóla og hvað það vakti áhuga minn á kvikmyndum þegar maður sá alvöru pælingar um hvað var í gangi í þessum myndum. Það er að vísu aðeins erfiðara hér þar sem við erum búin í tímunum klukkan 5 og allir dauðþreyttir eftir langan dag en það mætti þá kannski spjalla um þær í föstudagstímunum, kannski í góðar 15-20 mínútur í byrjun tímans. Það þarf heldur ekki að tala um allar myndir (t.d. umskurðsmyndin, lítið að segja um hana) en myndir með flóknu plotti er alltaf gaman að pæla í.

Varðandi kvikmyndasöguna þá er hún svipuð og ég hafði búist við fyrifram. Verst hvað mér finnst kvikmyndasaga persónulega ekki mjög spennandi enda skráði ég mig fyrst og fremst fyrir verklega hlutann. Sjálf framsetningin er fín en eina sem ég hef að setja út á kvikmyndasöguna er að mér finnst hún of stór hluti af námskeiðinu og taka nánast allan tímann sem við höfum í kennslustofunni.

Svo eru það bloggin. Það er tímafrekt að skrifa gott blogg og er þess vegna ekki eitthvað sem mann hlakkar til að gera þegar maður kemur heim. Mér finnst pælingin á bakvið bloggin kannski ekki nógu góð (þá bara því það er erfitt í framkvæmd, hugmyndin sjálf er samt góð) og mér dettur í hug að hafa þá bara mini-verkefni þar sem litlir hópar (kannski 2-4 í hóp) geta tekið eitthvað spontant upp í mánudags- eða föstudagstímunum í staðinn og væri þá hægt að klippa eftir skóla. Nú veit ég ekki hvernig þetta myndi virka þar sem maður þyrfti að sleppa nokkrum kvikmyndasögutímum og það er kannski ekki vel séð að hafa einhverja ofvirka krakka með myndavél á göngunum en ég held að það gæti verið virkilega gaman að taka upp t.d. sketsa eða eitthvað þá bara rétt fyrir utan skólalóðina. Nú eftirá hugsa ég að þetta er kannski ekki mjög sniðug hugmynd en ég ætla að leyfa þessu að standa í bili. 

Annars til að hvetja til meiri bloggskrifa gæti verið snjallt að skylda alla til að blogga um myndina sem er horft á á miðvikudögum. Þá gæti það orðið meiri rútína og þá væri allavega komið eitt reglulegt blogg á viku. Ég held að fleiri myndu blogga ef þeir litu á það sem reglulegan atburð eins og stærðfræðipróf, heimadæmi o.s.frv. Svo eins og aðrir hafa nefnt þá er ég sammála um að 70 stig séu of mikið.

Hér eru svo nokkrir punktur um hitt og þetta:

• FDF verkefnið var allt frekar random fannst mér. Veit ekki hvort það sé endilega nauðsynlegur partur af námskeiðinu, kannski er nóg að gera bara prufuverkefnið og skoða svo fleiri dæmi um hvernig þetta er notað í kvikmyndum. Ég get líka ímyndað mér að það sé erfitt að fara yfir þetta próf.
• Finnst að myndirnar sem við gerum mættu hafa meira vægi. Man ekki allar prósenturnar en mig minnir að bloggin voru 40% af jólaeinkunn sem kom mér vel á óvart. Finnst að það mætti fórna nokkrum prósentum þaðan í myndirnar.
• Fyrirlestrarnir eru góðir, fannst þeir skemmtilegir og fræðandi.
• Heimsóknir frá leikstjórum var algjör snilld, mjög skemmtilegir tímar.

Eins og kom fram áðan þá skráði ég mig í þetta val fyrst og fremst fyrir verklega hlutann. Ég bjóst alveg við einhverju fræðilegu líka en hélt að öll áherslan væri á stuttmyndagerð. Veturinn er samt búinn að vera mjög skemmtilegur og ég hlakka til að sjá myndirnar á mánudaginn!