Tuesday, February 1, 2011

Micmacs

Micmacs kom út árið 2009 og er nýjasta mynd franska leikstjórans Jean-Pierre Jeunet hefur m.a. gert myndirnar Amélie og The City of Lost Children. Micmacs fjallar um meðaljóninn Bazil sem vinnur í myndbandaleigu og verður fyrir því óhappi að í skotárás nálægt honum flaug ein kúlan á mjög ólíklegan hátt beint í hausinn hans. Hann lifir það af en missir í kjölfarið starfið sitt og íbúð. Á götunni hittir hann gamlan mann sem kynnir honum fyrir hópi fólks sem býr saman í einhvers konar scrapyard (vantar íslenska orðið, skrapahaugur?). Bazil, með hjálp þeirra, hefnir sín svo á tveimur risafyrirtækjum sem framleiða hervopn sem hafa eyðilagt líf hans.


Til að byrja með fannst mér myndin stefna í að vera frekar skrítin og var hræddur um að hún væri jafn súr og sumar franskar myndir sem ég hef séð (t.d. Delicatessen, hún er vægast sagt stórfurðuleg). Sem betur fer var hún temmilega „eðlileg“ svo að mér tókst auðveldlega að sökkva mér í plottið. Söguþráðurinn var skemmtilegur og ég uppgötvaði nokkur sniðug trikk við að horfa á myndina, t.d. að fylla pósthólf með vatni svo að pósturinn fljóti upp eða láta hljóðnema síga niður skorstein til að hlera stofuna. Það var líka margt í myndinni sem skapaði frekar sérstaka stemningu. Tónlistin t.d. passaði mjög vel, sem var að mestu leyti létt harmonikkuspil. Það var líka dimm slekja yfir myndinni sem virkaði eins og mengunarský sem passar vel við umhverfi myndarinnar. Leikararnir léku líka rosalega mikið með svipbrigðum frekar en að tala sem hefði auðveldlega getað gert myndina leiðinlega skrítna en það heppnaðist vel og gerði hana í staðinn skemmtilega.


Mér fannst líka sniðugt hvernig þeir sýndu hvað fólk var að hugsa með því að sýna zoomað skot af enni einhvers og svo sá maður inní enninu hvað sá átti að vera að hugsa. Þetta trikk hefur pottþétt verið notað áður en það var vel gert í myndinni og nauðsynlegt fyrir endi myndarinnar (sem er ansi góður).
Myndin var í heildina góð þótt það voru nokkrir dauðir kaflar þar sem hún virkaði pínu langdregin. Leikararnir voru allir góðir, kannski sérstaklega liðuga stelpan sem gat komið sér fyrir nánast alls staðar. Mæli samt með myndinni, fínasta skemmtun.